با همه لحن خوش آوایی ام

در به در کوچه ی تنهایی ام

ای دو سه تا کوچه ز ما دور تر

نغمه ی تو از همه پر شور تر

کاش که این فاصله را کم کنی

محنت این قافله را کم کنی

کاش که همسایه ی ما می شدی

ما یه ی آسا یه ی ما می شدی

هر که به دیدار تو نائل شود

یک شبه حلال مسائل شود

دوش مرا حال خوشی دست داد

سینه ی ما را عطشی دست داد

نام تو بردم ، لبم آتش گرفت

شعله به دامان سیاوش گرفت

نام نو آرامش جان من است

نامه ی تو خط امان من است

ای نگهت خواسته ی آفتاب

بر من ظلمت زده یک شب بتاب

پرده بر انداز ز چشم ترم

تا بتوانم به رخت بنگرم

ای نفست یار و مدد کار ما

کی و کجا وعده ی دیدار ما . . . .

 نوشته شده توسط ابراهیمی در دوشنبه 87/7/15 و ساعت 2:5 صبح | نظرات دیگران()