مقدمه

میگن با یک نگاه که نمیشود فیلم رو نقد کرد. با ید چندین و چندین بار از زاویه های مختلف به فیلم نگاه کرد تا بتوان به فیلم نمره داد. ولی من دوست دارم تو همین یکبار که دیدمش حرفهام و بزنم.

اصل ماجرا

با برادرانم رفتیم سینمای انقلاب اردبیل! گفتیم چه روزی بهتر از13 فروردین که فیلمی رو که چندین ماه است منتظرم با عزیزانم به تماشا بنشینم. اما همین که وارد سینمایی شدم که به غیر میتینگ انتخابات هیچوقت آن را شلوغ نمی دیدم، در کمال ناباوری پر از جمعیت دیدم. بالا و پایین سینما پر بود.باورم نمی شد. گفتم بابا آقا مسعود دمت گرم که اینهمه بازار سینماها رو گرم کرده ای!

همه بودند

داشتم به داداشهام میگفتم که بچه ها( هرسه به اضافه 3 نفر دیگه از خانواده راهیان نور بودیم) شما فکر می کنید چقدر باید هزینه میشد تا ما بتوانیم برای اونها از دفاع مقدس و فرهنگ آزادگان بگیم. یا براشون از داغ فرزند شهید که بر دل مادران شهداست، پرده برداریم ویا.... آره! همه بودند. حتی اونهایی که به قول بازیگر همشهریمان(اکبر عبدی) مانتو هایشان را آنقدر چاک می دهند که....

خنده بر هر درد بی درمان دواست

خدایا چقدر تو سینما، صدا و سیما زحمت میکشند و دوهزار چهره ها، فیلمهای دیگر می سازند تا بتونند خنده بر لبهای مردم بنشونند. اما اونها کجا نشسته اند که برای بهترین طنز و فیلم همه نمی توانستی صدای خنده مردم رو بشنوی! من که روده بر شده بودم. بارها به دوستانم هم گفته ام که طنز دفاع مقدس قابلیت زیادی دارد که دست نخورده است؛ خنده ای که نه از روی مجاز بلکه حقیقت است.

صدا مفهوم نبود

خیلی صدا اذیت میکرد. رفتم بههش اعتراض کردم. گفت اگه کم کنه بالایی ها معترض میشن! دقت کردم دیدم با اکوی دستی دارند صدا رو پخش میکنند. عجب!

نابترین صحنه

واقعا صحنه های اول فیلم حرف نداشت. خیلی زیبا بود. خیلی خیلی!

خنده دارترین صحنه

صحنه مسابقه فوتبال با اون آهنگش دیگه همه از خنده روده بر شده بودند. بخصوص با گل طلایی برادر عمله مون!

برای انقلاب

به نظرم از یک بعدی میشود قسمتهای اخر فیلم را نماهنگی برای انقلاب گفت. عظمت انقلاب و کشور اسلامی ایران را  میشد احساس کرد. گفتم خدایا! این رفقای ارزشی ما با آقا مسعود مشکل دارند یا... . این فیلم برای انقلاب است . از این بهتر هم نمیشد.

گریه

واقعا میشد گریه های بیصدای تماشاگران رو شنید. روضه مادر مجید، روضه اسارت و روضه ای دیگر!

نظر

به نظرم باید یکبار دیگر نگاه کنم تا بتونم نظر فنی خودم رو بدهم(البته در حد خودم!). اما به نظرم فیلمنامه یا سمت و سوی فیلم یه جوریه! مثلا قضیه هواپیمای به گروگان گرفته چی میشه! و سوالات دیگر! ولی من چی کاره ام وقتی که استاد فراستی نظر فنی شون رو داده اند.

« و اما "اخراجی‌ها2" قدمی به جلو است و به نظرم بعد از "عیار14" بهترین جشنواره امسال. فیلمی کمدی- سیاسی و جنگی؛ ‌که ما را می‌خنداند و سریعاً جدی می‌شود و باز طنز و باز جدی. و این اصلاً‌کار کمی نیست. صحنه اول جنگ قبل از عنوان‌بندی را در هیچ فیلم جنگی دیگر ندیده‌ایم. بازی‌ها غالباً خوب‌اند و کارگردان توانسته خیل عظیم بازیگران را خوب هدایت کند و کنترل؛ که کار بسیار سختی است.

تیپ‌های این کمدی انتقادی خوب از کار درآمده‌اند. دکوپا‍‍‍‍ژ فیلم درست است و فیلمبرداری بسیار خوب. زاویه‌ها، اندازه قابها، حرکت‌های دوربین، رنگ و نور کار شده است و پخته. تدوین و موسیقی خوب‌اند. ضعف‌های طبیعی فیلم دوم را دارد اما بسیار جلوتر از مدعیان.

"اخراجی‌های 2" درباره اسارت است نه شهادت. درباره وحدت ملی است و سرود آخرش نیز مؤثر و بجا.

مهم‌تر از همه "اخراجی‌های2" مثل "اخراجی‌ها" فیلم مخاطب عام است؛ تنها فیلم مخاطب عام این جشنواره. و همین است که دوستان را خوش نمی‌آید و حسودی می‌کنند و سعی در اخراجش کرده‌اند و خواهند کرد. سیاسی بودنش هم مزید علت است. و جشنواره بازان برمی‌آشوبند،‌ چرا که آن‌ها دنبال زندگی‌اند؛ دنبال نان و کاسبی، نه دنبال خطر. خزعبلاتی چون "شبانه‌روز"، "می‌زاک"، "همه خوابند" را ترجیح می‌دهند؛ خنثی بودن را تبلیغ می‌کنند و سترونی را.»

   اخراجی های 3

ما جدا منتظر اخراجی های 3 و منتظر کشف کارگردانهایی از این قبیل هستیم.

                      یا علی                    

 نوشته شده توسط ابراهیمی در جمعه 88/1/14 و ساعت 8:39 صبح | نظرات دیگران()